پمپ هواساز معمولا در سه دور به کاربرده می شوند:
هر چقدر سرعت الکتروموتور پمپ هواساز کمتر صدا و حجم هوادهی کمتر می شود.
پمپ های هواساز در ۵ کلاس عمده دسته بندی می شوند در ادامه جدول ذیل مشخصات این پمپ ها مطرح شد ه اند.
موقعیت قرار گیری پمپ ها در بخش های سرمایشی و گرمایشی متفاوت است ، این نکته که سیستم سرمایشی و یا گرمایشی در کدام دهنه پمپ (مکش یا دهش) قرار بگیرند بسیار مهم است و باید به آن توجه نمود.
در سیستم های اب گرم، دیگ های بخار در سمت دهانه مکش پمپ ها تعبیه می شوند.
در سیستم های آب سرد، چیلرها در سمت دهانه دهش پمپ ها قرار می گیرند.
سازنده پمپ ها توصیه می کنند که لوله مکش پمپ در حد امکان کوتاه، مستقیم در نظر گرفته شود، همچنین حداقل لوله مستقیم در بالادست پمپ در نظر گرفته شود.
طول لوله مکش پمپ پیشنهادی معمولا ۵ تا ۱۲ برابر قطر لوله توصیه می شود.
اندازه لوله مکش باید حداقل یک سایز از اتصال ورودی پمپ بزرگتر باشد.
باید از ورود هرگونه حبابی به هواساز جلوگیری نمود .در واقع به هیچ عنوان نباید هیچ گونه حبابی وارد قسمت مکش پمپ هواساز شود.
باید به این نکته توجه نمود که تا حد امکان زانویی افقی در سمت مکش پمپ نصب نگردد. اما در صورتی که الزامی به نصب زانوی افقی در سمت مکش پمپ باشد، باید در ارتفاع پایین تر از مکش پمپ نصب گردند.
در نصب زانویی عمودی باید به امر دقت کرد که زانویی عمودی در سمت مکش با جریان به سمت بالا مناسب است.
در انتخاب پمپ جهت کاربری های بالابرنده کم (میزان ارتفاع پایین) باید در نظر بگیرید که پمپاژ با سرعت های متغیر نمی تواند استفاده شود. چرا که سرعت کاهنده ، بالابری مد نظر طراحی را از بین می برد.
در حلقه های توزیع دومین و سومین و سیستم های توزیع دومین/سومین و سیستم های توزیع هیدرونیک اولین/ دومین یا دومین/سومین مناسب می توان از پمپ های با سرعت متغیر استفاده نمود.